Week 41 2019

Weekblog nummer 6 beginnen we nog altijd niet helemaal fit. Aan het einde van weekblog 5 liet ik weten de zondag ziek naar huis te zijn gegaan van werk. Voor de mensen die mij niet goed kennen; ik ben zelden écht ziek en ik meld me dan ook liever niet ziek. Ik vind het een verschrikking. Je weet niet hoe druk het gaat worden en ik had ook geen idee met hoeveel mensen we zouden staan… Gelukkig was het allemaal goed opgelost.

Echter was ik maandag nog steeds niet helemaal fit maar ik was niet de enige… Noah,  de oudste van m’n zus, was ook ziek. Het mannetje zat wat suf op de bank toen ik om 07:30 binnen kwam in huize van Delft. Ik had met m’n zus afgesproken dat ik die kant op zou komen, omdat Noah niet mee kon naar het kinderdagverblijf. Hij was het er niet helemaal mee eens, maar al gauw was het goed. We hebben wat filmpjes gekeken, gebouwd met de Duplo en via YouTube wat kleuren in het Spaans geleerd. Hij mocht kiezen welk filmpje hij wilde; mij best, kind. Ik roep wel mee. ’s Middags kwamen m’n vader en de jongste, Luca, ook en leefde Noah weer helemaal op.

Verder heb ik aan m’n blog gewerkt en heb ik ’s avonds Avalon High gekeken op Disney+. Heerlijke film, zeker een aanrader!

Dinsdag was ik vrij én was het een feestdag want zwager René en kleine Noah waren jarig! Omdat ik vrij was en wat drukkere weken achter de rug heb gehad, was ik toe aan een dag niks. Ik was ook nog niet helemaal fit en voelde me nog steeds niet lekker, dus ik heb voornamelijk films gekeken. Verder ben ik op zoek gegaan naar nog wat meer ideeën om blogposts over te schrijven. ’s Avonds speelde de Leeuwinnen tegen Rusland en deze wedstrijd hebben ze met 2-0 gewonnen.

Woensdag was ik nog steeds niet fit, maar wel beter dan de voorgaande dagen en ben ik dus weer gewoon aan het werk gegaan. Hetselfde geldt voor donderdag. Nog steeds niet 100% fit, maar wel gewoon de hele dag (incl. Koopavond) gewerkt. En door!

Vrijdag ook weer gewoon gaan werken, maar ’s avonds kon ik de trein pakken naar Rotterdam! Ik ging namelijk naar het concert van Duncan Laurence. Ja, die van het Songfestival. Ynthia is al fan van hem sinds 2014 en ze reist dan ook heel Nederland af om hem zo vaak mogelijk live te zien. #Respect enzo. Okay, terug naar vrijdag; Duncan stond in Maassilo en het was lekker druk. We waren aan een zijkant gaan staan en ik heb genoten.

Na de show, deed Duncan nog een kleine Meet&Greet, al duurde het wel even voor hij er was. We stonden te wachten in een rij en ineens begon iedereen te duwen en te trekken voordat Duncan er überhaupt was. Terwijl de hyena’s om me heen steeds drukker werden, heb ik besloten om de rij uit te stappen. Als het te druk om me heen wordt, kan ik last krijgen van paniek aanvallen, wat helaas nu ook gebeurde. Na fijne hulp, ging het wat beter.

Niet iedereen weet wat paniekaanvallen zijn. Een paniekaanval is een snel opkomende en heftige angst die je ineens overvalt. Ze zijn heel intens en beangstigend. Veel voorkomende klachten/symptomen zijn hartkloppingen, zweten, trillen, duizeligheid en ademhalingsproblemen. Alles lijkt onwerkelijk.

Ik heb last van paniekaanvallen sinds 2016. Als je eenmaal een paniekaanval hebt gehad, is de kans groot dat je een angststoornis ontwikkelt. Je bent bang voor de angst van een paniekaanval. We zijn inmiddels al een aantal jaren verder en ik heb er hulp bij gehad. Ik heb nog zelden last van paniekaanvallen, maar als het ineens zo druk om me heen wordt, raak ik de controle kwijt.

Ynthia heeft Duncan nog wel kunnen ontmoeten gelukkig. Daarna hebben we een taxi gepakt naar het huis van Barbara en Lisa die ook mee waren. Daar mochten we blijven crashen. Buiten de paniekaanval, was het een enorm leuke avond!

Zaterdag was het tijd voor de terugweg naar huis, maar er waren nogal wat mankementen aan het spoor, waardoor ik later thuis was dan gepland. Nog even douchen en weer door want Noah vierde zijn 3^e verjaardag en zodra die kleine naar bed was, vierde Laura en René nog samen hun verjaardag. Ook de zaterdag was weer enorm gezellig!

Zondag mocht ik weer aan de slag in de winkel in Amsterdam en heb ik daarna met Romy gegeten bij HappyHappyJoyJoy in Amsterdam Zuid. HappyHappyJoyJoy is een restaurant met Aziatische streetfood en een absolute aanrader! Een review zal in de loop van de week online komen!

En dat was alweer mijn week… Ondanks het ziek zijn en de paniekaanval, was het een prima week om op terug te kijken! Een hoop leuke dingen kunnen doen en toch weer lekker aan de slag gekund op werk. Thuis zitten is lekker, maar ik vind het toch ook altijd wel weer leuk om te kunnen werken.

Tijd voor een nieuwe week, nieuwe rondes en nieuwe kansen. Ik heb er weer zin in!

Liefs Tessa