Week 19 2020

Weer een nieuwe weekblog! Dit keer met mijn eerste werkweek bij de Kruidvat, dodenherdenking en bevrijdingsdag.

Maandag mocht ik al gelijk beginnen en het was even schakelen. Een nieuwe kassa die ik moet begrijpen, een nieuw assortiment, heeeeeeeeeel veeeeeeeel actieproducten en heel veel vragen. Voor mijn idee ging het vrij prima! Natuurlijk had ik nog een hoop vragen, maar voor mijn idee had ik het snel onder de knie, al moet ik natuurlijk nog steeds een hoop leren.

Maandag was het ook dodenherdenking. Een avond die ik normaal al indrukwekkend vind, maar dit jaar leek het extra hard binnen te komen. De lege dam. De lege Waalsdorpervlakte. De verhalen. Het bedenken dat de mensen die voor ons hebben gevochten 75 jaar geleden, het volgend jaar misschien niet meer mee kunnen maken en nu thuis voor de buis moeten zitten, net als wij. De woorden van onze koning. De 2 minuten stilte die me normaal al kippenvel geven, maar me nu compleet lieten shaken. 75 jaar geleden vochten zij voor onze vrijheid.

Vrijheid die we de dag er na, dinsdag 5 mei, zouden moeten vieren. Ik had begin dit jaar afgesproken met Lisa om naar een bevrijdingsfestival te gaan, iets wat nu uiteraard niet door ging. Maar ik vind het altijd een mooi moment om écht de vrijheid te vieren. Maar in plaats van een nationale feestdag, in plaats van de festivals, kermissen en feestjes, bleven we zo veel mogelijk thuis. Ik mocht weer gaan werken en vond het maar een raar iets om bij stil te staan. Ik zie namelijk vele berichten op social media over dat we nu ‘niet echt vrij zijn door de lockdown’. Okay, ten eerste; wij zitten niet officieel in een lockdown. Ja, het heet een intelligente lockdown. Maar we MOGEN nog gewoon naar buiten, zonder een briefje nodig te hebben. We mogen nog naar de winkels, waarvan er velen ook gewoon nog open zijn. Misschien op een andere manier, maar ze zijn open. Ik vond die 7 weken thuis ook niet ideaal, maar ik deed het wel zo veel mogelijk. Ik kan er zo boos om worden dat mensen dit met de oorlog durfde te vergelijken. Want ondanks dat de positie waarin we zitten niet ideaal is, we ZIJN vrij. Maak er gewoon nog het beste van.

Woensdag, donderdag én vrijdag mocht ik ook weer aan de slag. Ik vond het fijn om weer aan het werk te mogen en weer lekker actief bezig te kunnen zijn. Mensen te kunnen helpen.

Het weekend was ik vrij en ik kan je zeggen dat ik het ook echt nodig had. Het viel me vies tegen om weer in het werkritme terecht te komen. Mijn slaapschema is helemaal door de war en mijn lichaam vindt het vele staan en lopen erg pittig. Dus zaterdag heb ik lekker rustig aan gedaan en in het zonnetje in de tuin gelegen. Wat een prachtige dag.

Zondag was het moederdag. Een dag die voor mij altijd wel zwaar zal blijven, ben ik bang. Het vierde jaar een moederdag zonder moeder. Het vierde jaar met moederdag naar het graf met een witte roos. Het vierde jaar er mee geconfronteerd worden… Ik mis je, mama.

Na het bezoekje aan het graf zijn we nog een bakkie (op afstand uiteraard) gaan doen bij mijn oom en tante (die ik eigenlijk nooit zo noem, maar bij de voornaam… maar goed, dat terzijde). En daarna heb ik eigenlijk vrijwel niks gedaan. Letterlijk. Een lange tijd voor me uitgestaard om te bedenken wat ik wil met m’n leven. Wil ik weer naar school? Wil ik hier blijven? Echter heb ik de antwoorden nog niet gevonden.

Verder heb ik films en series gekeken om mezelf wat af te leiden. Het hielp. Deels.

De blog wil ik graag afsluiten met het feit dat ik door mijn eerste potje SugerBearHair Vitamins heen ben! Ik heb hierover verteld in weekblog 32. Ik heb het idee dat ze echt werken. Mijn haar krult steeds meer (niet echt iets waar ik heel blij mee ben, maar okay), het glanst meer, is minder snel vet en voelt sterker. Ook mijn nagels voelen sterker aan en ze groeien sneller. Of mijn haar ook sneller groeit, vind ik lastig te zeggen na 1 maand. Ik heb het idee van wel, maar dat kan ook omdat ik het gewoon graag wil. Dus ik alvast een klein voorraadje ingeslagen (met korting uiteraard), dus we gaan het meemaken!

Stay safe!

Liefs, Tessa