Weekblog 40
Week 23 2020 Dit stuk heb ik er maar even bijgeschreven, want het is weer eens zo ver. Ik heb de blog wel geplaatst op maandagavond; alles stond klaar! Maar ik heb het niet op openbaar gezet en door de drukte van […]
Week 23 2020
Dit stuk heb ik er maar even bijgeschreven, want het is weer eens zo ver. Ik heb de blog wel geplaatst op maandagavond; alles stond klaar! Maar ik heb het niet op openbaar gezet en door de drukte van de maandag, was ik vergeten om er nog een keer naar te kijken en het op social media te posten. Dus bij deze…
Het is officieel juni!! De afgelopen maanden waren in mijn ogen echt bizar. Maart leek wel 3 maanden te duren, terwijl april en mei in een zucht voorbij waren.
Maandag, tweede pinksterdag, ging ik met vriendinnen richting het strand. Eindelijk mocht het samen komen weer en waren de terrasjes weer open! Na twee potjes Yathzee en een potje Mens-erger-je-niet, was het tijd om weer naar huis te gaan. Het was in ieder geval erg gezellig!
Dinsdag tot en met vrijdag natuurlijk weer gewoon gewerkt. En in het weekend heb ik ein-de-lijk andere vriendinnen ook weer kunnen zien!
Zaterdag zocht ik Estée op in Woerden. We hebben heerlijk films en YouTube gekeken en uiteindelijk lekker sushi besteld! Ik vond het ontzettend gezellig!
Zondag ben ik weer in de auto gestapt, dit keer naar Marit in Deventer. Het was best een stukje rijden, maar ik vond het vrij vlot gaan! Lekker samen gelunchd en bijgekletst. Daarna door naar de familie, waarmee we voor het eerst weer met z’n allen gingen eten, en dat uiteraard zoveel mogelijk op 1,5M afstand! Het was in ieder geval een fijne dag.
En ja, zo som ik mijn week kort en snel op. Nu dingen langzaam weer open gaan hoop ik in de komende weken weer wat dingen te beleven, zodat mijn blogs wellicht iets minder saai zijn!
Als laatste wil ik nogmaals het Black Lives Matter movement bespreekbaar maken. Ik heb veel mensen mee zien doen aan de zogehete ‘Black Out Tuesday’ op social media. Deze was voor afgelopen dinsdag voor mensen om zich even af te zonderen van social media en zich te verdiepen in het movement en wat je als persoon kunt doen. Ik heb hier zelf niet aan meegedaan, omdat ik het belangrijk vind nog altijd dingen te blijven delen en omdat mij door mensen uit de Black Community (om het even zo te noemen) verteld was dat zij er niet volledig achter stonden.
Mocht je geïnteresseerd zijn in een boek/film om het misschien ietsjes beter te begrijpen, dan raad ik je ‘The Hate U Give’ aan. Ik zal het nooit volledig begrijpen, maar met dank aan dit boek en deze film, ben ik toch anders tegen bepaalde situaties aan gaan kijken. Ook de Netflix serie ‘When They See Us’ is meeslepend en kan je helpen dingen beter te begrijpen.
Als je petities wilt tekenen of doneren, klik dan hier.
Stay safe!
Liefs, Tessa