Week 8 2020

Voor een keer een post op dinsdag in plaats van op maandag! Ik probeerde op maandagavond deze post te plaatsen, maar ik bleef een foutmelding krijgen. Inmiddels is deze (duidelijk want anders had ik dit niet kunnen plaatsen) opgelost!

Dit was de laatste volledige week van februari, want aan het einde van volgende week is het alweer maart! Deze week ging ook nog eens belachelijk snel!

Zoals gewoonlijk mocht ik de maandag weer beginnen met het oppassen op mijn twee zonnenstraaltjes Noah en Luca. Door het stormachtige weer was het vooral binnen blijven, maar we hebben er het beste van gemaakt! ’s Avonds heb ik het laatste deel van The Hunger Games: Mockingjay part 2 gekeken. Het was een prima dagje!

Dinsdag had ik met Pascalle afgesproken in Zoetermeer om daar een hapje te gaan eten! We zijn gaan lunchen bij Shabu Shabu en we zijn daarna nog even het Stadshart van Zoetermeer in gegaan! Het was ontzettend gezellig!

’s Avonds stond een bakkie gepland met wat vriendinnen. We gaan binnenkort een weekendje weg en we wilden even kortsluiten wat iedereen wilt doen, wat er te doen ís en wat handig is om te doen. Het ging allemaal vrij soepel en was behoorlijk gezellig! We zijn er in ieder geval klaar voor!

Woensdag was weer een werkdag! Met nog altijd een behoorlijke bak wind was het gelukkig wel goed te doen om op werk te komen. Het was weer een prima dagje!

Trainen zat er helaas nog steeds niet voor me in. Nog altijd is mijn enkel opgezwollen en blauw… Ik hoop vanaf volgende week weer op het veld te kunnen staan!

Donderdag mocht ik ook weer aan de slag, maar voor de verandering werkte ik een keer geen koopavond. Ik ging ’s avonds namelijk naar het concert van de Jonas Brothers! Na hun in Camp Rock te hebben gezien in 2008, vond de 12-jarige Tessa ze behoorlijk leuk! In de loop der jaren luisterde ik regelmatig naar hun (bekende) liedjes en door mijn vriendinnen Samantha en Anne ken ik steeds meer (aangezien we regelmatig een hele playlist aan hebben staan naar- en op de terugweg van Disneyland). Hun nieuwe album ‘Happiness Begins’ is uitgekomen in juni 2019 en is een fantastisch album! Ik keek dan ook enorm uit naar dit concert.

Met behoorlijk wat buien en veel wind op ons dak, vertrokken Lisa en ik van Amsterdam-Zuid naar de ZiggoDome in de Bijlmer. Het concert was fan-tas-tisch! Wat een show! Heerlijk om de oude en nieuwe liedjes voor een keer mee te kunnen zingen. Uiteraard was het publiek enorm luidruchtig en werd er hard meegezongen, iets waar ik altijd van kan genieten bij concerten! Ik moet ook toegeven dat ik aan het einde van de show behoorlijk wat keelpijn had. Maar het was leuk!

Na het concert ging ik met Lisa mee naar haar huis, aangezien het dichterbij was. Met een luchtbed dat nog opgeblazen moest worden (terwijl haar vriend al lag te slapen… oeps) en een kat die een paar keer bij me op het bed in gesprongen, was het een bijzondere nacht.

De volgende ochtend, vrijdag dus, vertrok ik weer terug naar Amsterdam waar ik had afsgeproken met Samantha, Anne en Kim. We zijn die dag namelijk naar Parijs vertrokken! Na héél véél files, zijn we uiteindelijk in de avond aangekomen bij het hotel. Het was de planning om alvast naar Disney Village te gaan, daar wat te eten en alvast wat te winkelen… Maar door de lange reis, ging dit hem niet worden. We besloten wat in het hotel zelf te eten (geen goed idee want lekker was het niet) en daarna naar bed te gaan.

Ook besloten we om zaterdagochtend uit te slapen en aan het einde van de ochtend naar Parijs te vertrekken. Met wat stress omdat we de kaarten vergeten waren (dom, maar gelukkig op te lossen), ging de treinreis verder vrij soepel. We zijn uitgestapt bij de Arc de Triomph en de Champs-élysées. Vanaf daar hebben we de toeristische looproute genomen naar de Eiffeltoren. Vanaf daar doorgelopen naar de Notre-Dame en naar een klein, verstopt, Amerikaans/Engels boekenwinkeltje. Na nog even wat te eten zijn we vertrokken naar de AccorHotels Arena, waar we (ja, alweer) naar het concert van de Jonas Brothers gingen. Dit was hun laatste show van de Europese tour en onze diehard fans (Sam&Anne) moesten daar natuurlijk bij zijn. Ik vond het heel tof om dit met hun mee te mogen maken en ook dit was weer een fantastisch concert. Ik had wat twijfels over de zaal, omdat ik niet goed wist wat ik moest verwachten van de Fransen fans. Maar man, wat waren zij luid!!! Heel vet!

Uiteindelijk waren we pas 02:00u terug in het hotel en viel het vies tegen toen om 08:00u de wekker weer ging. Dit keer stond een Disneyland dag op de planning. We zijn om 09:00u vertrokken naar het park, maar hadden er even niet bij stil gestaan de voor het grootste deel van Nederland de vakantie nu was begonnen… Het was behoorlijk druk.. Toch was het, zoals altijd, weer enorm leuk! Aan het einde van de middag zijn we terug naar Nederland gereden.

En dat was alweer mijn week! Het ging snel, maar wat was het een leuke week! Al zal ik wel even nodig hebben om bij te komen…

Liefs, Tessa

Week 6 2020

Een nieuwe week is weer aangebroken en dit betekent dus ook weer een nieuwe weekblog! Beetje bij beetje komen er weer dingen op m’n planning en heb ik dus ook weer wat om over te schrijven!

Dit betekent uiteraard niet dat het begin van mijn week verandert, want de maandag beginnen we gewoon weer met een oppasdagje op Noah en Luca! Een beetje spelletjes spelen, met de duplo spelen en puzzels maken is altijd leuk. Een beetje voetballen door de kamer terwijl Noah roept ‘’Ik ben Ajax!!’’ verveelt ook nooit.

’s Avonds was ‘The Hunger Games: Catching Fire’ op tv. Ik heb deze boeken/filmreeks altijd wel leuk gevonden, maar ik ben er nooit echt diehard fan van geweest. Toch kan ik niet ontkennen dat de visuals en hoe het allemaal in elkaar steekt, genieten is om naar te kijken. De gehele filmreeks staat op Netflix, mocht je het gemist hebben!

Ik had voor dinsdag van alles bedacht om te gaan doen en uiteindelijk heb ik werkelijk niks uitgevoerd. Het was lekker een hele dag niks. En ik kan je vertellen dat ik daar zó enorm van kan genieten! Ik vind het heerlijk. Ik wil er geen gewoonte van maken, maar af en toe een volledige dag niks is toch wel lekker.

Woensdag mocht ik weer lekker aan de slag in Leiden! Ik blijf het zeggen, maar ik vind echt dat ik een heerlijke baan heb! De jurken blijven me verassen en ik leer elke dag wat nieuws!

Die avond mocht ik weer lekker een avondje trainen! Lekker even een balletje trappen. De afgelopen weken lukte het me telkens niet echt om te gaan trainen en ik had het wel echt gemist. Helaas schoot het vlak voor het einde van de training in m’n hamstring en moest ik vervroegd stoppen. Zwaar balen!

Donderdag mocht ik voor de verandering eens aan de slag in Leiden! Een gezeur met de treinen, dacht ik… Nu wel weer met de bus. Het was belachelijk druk op de weg en ik was heel blij dat ik een bus eerder dan normaal had, anders was ik vooralsnog te laat geweest. Doordat ik nu op donderdag in Leiden stond, werkte ik ook eens een keer met mensen met wie ik minder vaak samen werk, dus dat was wel gezellig!

Vrijdag mocht ik ook weer naar Leiden om een dagje te werken. We waren weer allemaal lekker bezig die dag, het was gezellig met de klanten en ik mocht weer wat leuke, nieuwe jurkjes uitpakken! Ik ben weer eens erg enthousiast over wat binnen is gekomen!

Na het werk ben ik even een rondje gaan lopen door de stad en de Albert Heijn, want rond 19:30 was het plan om met de Youth Group te gaan eten bij Donatello’s in Leiden. Dit zit aan het begin van de straat waar ik werk… Dus om nou naar Katwijk terug te gaan om vervolgens weer naar Leiden te gaan, was erg onlogisch. Maar het was behoorlijk koud, dus ik heb lekker wat rondjes gelopen. Het eten was, zoals altijd, erg gezellig!

Door naar de zaterdag, wanneer ik weer een potje mocht voetballen. De hele week heb ik  mijn best gedaan om mijn hamstring zo veel mogelijk te ontlasten, zodat ik kon spelen. Na een goede warming up mocht ik het veld in en het ging een lange tijd goed. Tot een sprintje in de 2^e helft en ik voelde het er zo weer in schieten. Ik vroeg om een wisseltje en er werd meteen warmgelopen aan de zijkant. Ik moest nog even doorbijten. Dit liep helaas ook anders dan verwacht, want een van de tegenstanders besloot even een sliding in te zetten in ons 16m gebied, op een bal die ze nooit meer kon hebben. Mijn enkel en de knie van onze keeper werden wél geraakt. Ik kon nu al helemaal niet meer verder. De wedstrijd helaas uiteindelijk 4-5 verloren. Hun laatste doelpunt had afgekeurd moeten worden i.v.m. buitenspel (verder een lang verhaal, maar ik stond te vlaggen en het was 100% buitenspel). Helaas pindakaas, je krijgt er de punten niet mee terug. Ook werd er vanaf de zijkant van alles naar ons geroepen, middelvingers opgestoken en er is zelfs naar een van mijn teamgenoten gespuugd. Jammer, dat dit dan zo moet gaan. Maar je kan er niks mee.

Ondanks dat ik behoorlijk mank was, ging ik die avond met de meiden naar Scheveningen voor een Escape Room. We zijn naar Escape Room Unlock geweest, met het thema Mission Impossible: ‘’Als team van spionnen krijg je een uur om in te breken en te ontsnappen zonder dat iemand het door heeft. Het lot van de wereld ligt in jullie handen.’’ Deze escape room kan van 2-8 personen gespeeld worden. Wij waren met 7 en het was voor sommige ruimtes wel wat te veel, helaas. Echter vond ik de Escape Room over het algemeen erg leuk én zijn we binnen de tijd ontsnapt! In mijn ogen een echte aanrader!

Zondag mocht ik weer aan het werk en dit keer mocht ik wel naar Amsterdam. Met mijn nog altijd dikke enkel, vond ik het toch wat spannend. Zeker met de wind die mijn kleine koekblikje (auto) alle kanten op liet schudden. Maar het rijden was te doen en daardoor dacht ik dat ook het werken wel moest lukken. Ik had mijn enkel ingezwachteld en het was inderdaad te doen. Wel liep ik lekker mank door die winkel heen te banjeren, dus het was volgens mij hilarisch om te zien.

Op de terug weg ben ik ook lekker heen en weer geschud in mijn koekblikje, maar ik heb het overleefd! Daarna met de familie gezellig eten bij mijn zus. Daarna een beetje tv gekeken en dat was alweer mijn week!

Komende week begint wat minder leuk, met de sterfdatum van mijn moeder op maandag 10 feb… Het is dan gewoon al 4 jaar geleden. Ik zal niet ontkennen dat ik er tegenop zie. Wél merk ik altijd dat, zodra deze data voorbij is, ik ook weer meer rust in mijn hoofd heb.

Verder staan er gelukkig ook leuke dingen gepland voor komende week met onder anderen een dagje Amsterdam, een etentje en ik denk dat ik een kappersbezoekje. Kom je dan ook weer een kijkje nemen op mijn blog?

Liefs, Tessa

Week 5 2020

De laatste dagen van januari en het begin van februari! Ieder jaar opnieuw lijkt januari voor mij langer te duren dan de andere maanden. Alsof er geen einde aan komt. Echter was het einde deze week toch echt in zicht!

Ik begin uiteraard waar ik de vorige weekblog gebleven ben; maandagochtend ging de wekker vroeg, omdat ik Samantha naar Schiphol ging brengen. Na nog even geknuffeld te hebben maar haar hond Bo, zijn we de auto ingestapt en naar Schiphol vertrokken. Doordat het nog vroeg was, was het rustig op de weg en waren we al snel op Schiphol! Na afscheid genomen te hebben, ben ik door naar huis gereden, waar ik nog even een paar uurtjes slaap heb gepakt.

M’n lieve vriendjes Noah en Luca kwamen nog gezellig spelen. Nootje was een beetje ziekjes en was daarom erg hangerig, maar wel lekker knuffelig.

Dinsdag wilde ik van alles gaan regelen voor Amerika; ik moest nog een hoop uitprinten, ondertekenen, inscannen en uploaden. Daarnaast moest ik nog behoorlijk wat dingen uitzoeken. Maar ik werd helaas wakker met migraine. Halverwege de middag begonnen de pijnstillers pas te werken en heb ik nog maar een paar dingetjes kunnen doen. Echter zijn we gewoon goed op weg! Mocht je meer over willen weten over mijn trip naar Amerika, klik dan hier.

Woensdag mocht ik weer aan het werk. Langzaam maar zeker komt de voorjaarscollectie binnen en ik ben er zo erg van aan het genieten. Ik houd van de pastelkleuren die binnen komen en de mooie jurken voor van het voorjaar!

’s Avonds ging ik gezellig met Linda, Maaike en Iris naar Scheveningen, voor de Ladies Night van ‘Onze Jongens In Miami’. Ja, deze film heb ik al gezien. Maar dat was met greenscreens en met dingen die nog aangepast moesten worden. Nu was de film een geheel en het was erg leuk! Ik heb gelachen en een hele leuke avond gehad!

Donderdag mocht ik weer de hele dag aan de slag! Het was mijn eerste koopavond na mijn operatie en ik moet toegeven dat het pittig was. Aan het einde van de dag klopte mijn hand en ik had wel goed last. Maar ik heb het overleefd en het was weer lekker werken.

Vrijdag ging de wekker weer voor een nieuwe werkdag. Het was weer gezellig en een lekkere werkdag. Daarna ging ik door naar een wat minder puntje van de avond; ik had een condoleance van de oma van een vriendin van me. Ik weet uit eigen ervaring hoe fijn het is wanneer er mensen voor je komen, dus we gingen met de meiden. Mijn gedachten gaan uit naar de familie.

Daarna ging ik door naar Lisa en gingen we door naar mij; om de documantaire van Taylor Swift te kijken. Miss Americana is een documantaire die Taylor Swift volgt in de loop van haar carrière. Het laat beelden zien van de jonge zangeres, van de mooie momenten in haar leven, maar ook de mindere momenten. Het is zeker een aanrader om te kijken, ook wanneer je geen fan bent van de zangeres. Zo gaat het onder anderen over het moment dat ze niet werd genomineerd voor de Grammy’s, over het moment dat Kanye West in 2009 haar compleet voor schut zette op het moment dat zij haar VMA in ontvangst nam, maar ook over het moment dat ze dacht dat de hele wereld haar niet meer wilde zien, het moment dat ze te horen kreeg dat haar moeder ernstig ziek was (is) en over haar nieuwe album.

Zaterdag heb ik weer een poging gedaan tot voetballen. Dit vond ik best spannend met mijn hand, dat zal ik niet ontkennen. Vlak voor het einde van de eerste helft heb ik me even laten wisselen omdat ik naar terecht was gekomen en ik liever geen risico nam. Na de rust ben ik het veld weer in gegaan. Ik ben heerlijk (ahum) van achteren onderuit getrapt, waar ik natuurlijk verkeerd terecht kwam. De pijn was verschrikkelijk. Maar we moesten nog maar heel even en ik wist dat we geen wissels meer hadden dus doorbijten en doorgaan.

Doordat we voor onze competitie een behoorlijk eindje moeten rijden, was ik pas laat thuis. Even eten, nog een keer douchen en door naar de verjaardag van Nelly! Ik was moe en traag van begrip tijdens de gesprekken, maar het was wel gezellig!

Zondag weer de wekker mogen zetten om te werken. Het was een drukke, maar zeker gezellige dag. Ik had een aantal collega’s al even niet gezien, dus dat was ook weer erg leuk. Zodra de klanten weg waren en de deur echt dicht was, snel mijn telefoon gepakt om Ajax-Psv te kijken… Nou ja, tot aan de auto dan. Want vanaf daar heb ik de rest van de eerste helft via de radio geluisterd en de tweede helft heb ik thuis kunnen kijken. Een saaie wedstrijd, waar in mijn ogen weinig voldoendes vielen. Maar goed, de 3 punten zijn weer binnen. Op naar volgende week en hopen dat de blessures meevallen…

En zo komt ook deze week weer aan een einde. We zijn weer klaar voor een nieuwe week! Hallo fabruari; ik ben er klaar voor!

Liefs, Tessa

Week 4 2020

En toen was het alweer week 4 van 2020… Dit betekent dat ik deze week geopereerd zou worden… Voor het eerst in mijn leven. Een kleine ingreep, dat wel. Maar als nog. Spannend…

En daar mocht ik die maandag dan ook meteen mee beginnen. Ik had mijn wekker zo gezet dat ik nog even kon douchen en wat kon drinken, want dat mocht tot 2u voor de operatie. Echter werd ik om 09:00 gebeld of ik om 10:30 er kon zijn i.p.v. om 11:45… Dit werd dus niet meer drinken helaas.

Snel mezelf klaar maken en door naar het ziekenhuis. Ik werd rond 12:00 uur opgehaald en doorgebracht naar een kamer waar mijn infuus en hartbewaking werden aangebracht. Daarna door naar de OK waar ik binnen no time weg was. Ik ging geheel onder narcose en kwam rond een uur of 13:30 bij. Nog even een uurtje bijkomen op de uitslaapkamer en daarna terug naar mijn kamer in het ziekenhuis. Rond 16:30 mocht ik al naar huis. Het viel me allemaal enorm mee! Ook de pijn was goed te handelen!

Door deze reden heb ik dinsdag en woensdag eigenlijk niks gedaan. Bij komen en rust houdedn, met mijn hand nog in het verband en een sling om mijn nek. Toch ben ik woensdagavond op avontuur gegaan; met mijn ingepakte hand naar de Johan Cruyff Arena voor de bekerwedstrijd van Ajax tegen Spakenburg. Ik had met Romy afgesproken voor de Arena en we hebben een prima bekerpotje gezien.

De drukte in het ov is geen aanraders als je met iets in het verband zit, want mensen houden gewoon geen rekening met je… Maar goed, ik heb het allemaal weer overleefd.

Donderdag vroeg de wekker weer gezet, want ik mocht weer een poging doen tot werken. Die ochtend mocht ook het verband van het ziekenhuis er af. Het was gek en een beetje eng om de wond te zien, maar het heelt gelukkig goed. Omdat ik ging werken, heb ik het wel zelf nog even ingezwachteld. Zo konden mensen zien dat er iets is en er rekening mee houden. En was ik extra beschermd tegen o.a. mijn hand ergens tegenaan stoten. Qua werk was het even mijn draai in dingen vinden en in een aantal gevallen een kwestie van hulp vragen. Doordat de drukte in de winkel onder controle was, mocht ik om 15:00 uur naar huis. Ondanks dat het een beetje voelde als opgeven, weet ik dat het beter zo was.

Ook vrijdag mocht ik weer een poging doen tot werken en deze dag heb ik wel van begin tot einde kunnen maken. Dat voelde goed. Wel wat last en pijnstillers waren nodig, maar het was te doen. ’s Avonds hebben we bij mijn zus gegeten, want mijn vader was jarig. Bij het restaurant Peking eten gehaald en ook de zus van mijn zwager was er met haar dochter. Ik heb een erg gezellige avond gehad!

Zaterdag was het weer tijd voor een potje voetbal. Maar niet voor mij. Ik ging wel mee met het team om te kijken en ondanks de uitslag, heb ik een hele leuke middag gehad! Ik zal het verhaal van de wedstrijd jullie besparen, maar ik heb me weer behoorlijk in moeten houden aan de zijkant. Er gebeurde bijzondere dingen en de scheidsrechter vond alles maar prima…

Ach, door naar de zondag! Aangezien mijn vader vrijdag jarig was, vierde hij dit zondagmiddag. Vanaf een uur of half 12 kwam de familie binnen en al gauw zaten we met een huis vol. Het was weer gezellig!

Aan het einde van de middag ben ik naar Amsterdam gereden en ben ik bij Samantha langs geweest. Zij vertrekt maandag naar Engeland en ik had gezegd haar wel naar Schiphol te willen brengen. Maar aangezien ze vroeg in de ochtend vliegt, crash ik daar en rijd ik nadat ik Samantha heb afgezet, door naar huis.

Dit komt even heel random tussendoor, maar ik wil het toch even delen in deze weekblog. Ik heb de afgelopen week ineens last van heel vet haar. Ik was het gewoon met dezelfde shampoo en cremespoeling als altijd, maar het voelt aan als een bos touw.

Nu is Samantha met de oplossing kokosolie gekomen. Dit heb ik een lange tijd in laten trekken, om vervolgens de kokoslijn van Andrélon volledig te gebruiken en mijn haar voelt absoluut beter. Nu vraag ik me af; heb jij misschien nog een goede tip?

Mijn excuses dat het weer wat saai was deze week, maar ik kan er niet heel veel meer van maken. Zoals ik al in een eerdere blog dit jaar beschreef, kom ik dit jaar wat langzaam op gang. Ik ben wel langzaam, beetje bij beetje, dingen voor dit jaar aan het plannen. Maar tot nu toe zijn mijn weken nog wat leeg.

Echter kan dit in de toekomst alleen maar meer brengen toch?

Bedankt voor het lezen en tot volgende week!

Liefs, Tessa