Week 43 2019

Sjongejonge, wat gaat de tijd snel! Oktober lijkt pas net begonnen, maar het is inmiddels alweer bijna voorbij… Langzaam zie ik meer Halloween versiering voorbij komen en de snoepjes in de winkels liggen. Mensen op social media komen voorbij met Halloween verkleedkleding, make-up en pompoenen. Ondanks dat ik het nooit helemaal zal begrijpen, vind het ik wel leuk om te zien. Het heeft een bijzonder vibe en daar houd ik wel van. Al hoeft al dat extreem enge van mij niet hoor… Mocht je nog inspiratie zoeken voor leuke Halloween films (nee, geen horror. LEUKE films), neem een kijkje verder op mijn blog! Hier heb ik namelijk in week 43 een post over geplaatst!

De maandag heb ik bij mijn zuslief doorgebracht. Noah was weer ziek en zo hebben we lekker bijna de hele dag Peppa Big samen gekeken. Genieten… Ook mocht ik nog lekker even met Luca knuffelen. Noah kwam nog heel trots zijn Ajax certificaat aan me laten zien. Want ja, tante Tess heeft hem opgegeven voor de Ajax kids club en dan moet je dat natuurlijk wel even aan haar (de boosdoener) laten zien.

Dinsdag ben ik met Naomi in de vroege morgen vertrokken naar Kaatsheuvel, want wij ging naar de Efteling met de kaartjes van de Albert Heijn. Voor de herfstvakantie viel de drukte mee en hebben we niet langer dan 20 minuten in de rij gestaan. We hebben eigenlijk alle attracties gedaan die we wilde doen en sommige zelfs meer dan één keer. De Vliegende Hollander had helaas een storing, dus die ging niet open. Daar baalde ik wel van. Maar goed; de andere attracties waren vrijwel allemaal wél open, dus klagen doen we niet! Het park was tot 20:00 uur open en daar hebben we ook optimaal gebruik van gemaakt. Het was een fijne dag!

Woensdag begonnen we met een doktersbezoekje want ik heb al een langere periode een ganglion op mijn hand/pols en deze drukt enorm op mijn middenhandsbeentjes… Inmiddels staat de afspraak in het ziekenhuis om de volgende stap te bespreken en dit vind ik best wel spannend. Ik ben nog nooit écht geopereerd… Maar we gaan meemaken wat er gaat gebeuren.

Daarna mocht ik weer lekker aan het werk en het was gezellig druk. ’s Avonds helaas Ajax moeten zien verliezen tegen Chelsea. Een doelpunt van Ajax werd afgekeurd (wat onterecht was, maar goed) en in mijn optiek hadden ze een penalty moeten krijgen voor hands in het 16-meter gebied. Maar goed, je draait dit alles niet terug. Ze speelde de tweede helft niet al te best en het is jammer dat je de kracht van Chelsea zag groeien. Echter was het ‘maar’ 0-1 en is er nog genoeg om voor te spelen deze Champions League.

Donderdag en vrijdag mocht ik ook weer lekker aan de slag. Veel mensen aan mooie jurken geholpen, weer wat nieuwe dingen geleerd en voor mijn idee lekker gewerkt.

Vrijdagavond vierde twee vriendinnen, Iris en Marijke, hun verjaardag samen met een drankje bij een strandtent. Het was erg gezellig om weer (bijna) met z’n allen te zijn. Een beetje bijkletsen, met en zonder kletspot en we hebben erg gelachen!

Zaterdag was voor mij een voetbaldagje. Eerst met mijn eigen team en toen met dames 4 mee gespeeld. Beide wedstrijden helaas met dezelfde uitslag verloren; 0-2. Echter vond ik het heerlijk weer om in te voetballen en heb ik ondanks deze twee (kleine) nederlagen, toch een fijne dag gehad. Wel merk ik op dit soort momenten dat ik geen 16 meer ben en dat dit heel zwaar is voor mijn lichaam. Ik ben thuis een beetje gaan bloggen en lekker (vroeg) naar bed gegaan.

Zondag mocht ik ook weer aan het werk in Amsterdam en was ’s middags de klassieker: Ajax – Feyenoord. Beide ploegen hebben in hun Europese wedstrijden verloren deze week, dus wilde natuurlijk (extra) graag winnen. En ja; het blijven toch pittige wedstrijden. Er valt geen touw aan vast te knopen want hoe goed één van de teams het ook doet; in deze wedstrijd kunnen ze altijd ineens omslaan. Echter liep Ajax geheel over feyenoord heen deze wedstrijd en werd de uitslag 4-0… De tweede helft was saai en lijkt Ajax zichzelf, maar ook feyenoord, gespaard te hebben. Zichzelf qua kracht en Feyenoord voor een nog grotere nederlaag.

En ja. Dit was alweer mijn week. Wat ging het allemaal snel! Door de drukte op werk en het snelle donker worden, merk ik dat mijn energielevel lager ligt. Ik probeer mezelf genoeg rust te gunnen, maar dit was een pittig weekje. Gelukkig gaan we weer een nieuwe week in, wat betekent dat we een nieuwe ronde in gaan! En wie weet wat voor leuke dingen week 44 ons gaat brengen?

Tot dan!

Liefs, Tessa

Week 42 2019

Ongelofelijk af en toe hoe snel een week gaat. Toen ik jonger was, leefde ik echt voor de weekenden. En natuurlijk kijk ik nog steeds naar het weekend uit. Maar in plaats van dat de week langzaam gaat en het weekend snel, gaat nu alles snel.

Maandag begonnen we weer met een dagje oppassen om m’n twee draakjes. Lekker filmpjes kijken en een beetje chillen met dit herfstachtige weer. ’s Middags wat contact gehad met Lisa, m’n beste vriendinnetje nog van de middelbare school. Na een lang gesprek heeft zij de knoop voor ons doorgehakt en… We gaan op mijn verjaardag naar Disneyland Parijs! Met mijn verjaardag naar Disney is iets wat ik al heel lang wil en ik ben ook enorm enthousiast dat het dit jaar dan eindelijk zo ver is! Uiteraard komt tegen de tijd dat het zo ver is een blog hierover online. Nog even wachten tot eind november…

Dinsdag kon ik weer vroeg uit de veren, want ik had met Ynthia afgesproken. Samen zijn wij naar Wondr Experience in Amsterdam geweest! Wondr Experience in Amsterdam is een interactieve pop-up experience, waar je even kan ontsnappen aan de realiteit, waar je weer even kind kan zijn en waar je uiteraard instagrammable foto’s kan maken. Omdat het een pop-up experience is, is het maar tot 18 maart 2020 open! In de loop van week 43 zal een blog over Wondr online komen!

Daarna zijn we nog even wat gaan lunchen bij Toast It in Amsterdam. Toast It zit dicht bij het Leidseplein en is net een kleine Amerikaanse diner. Ik ben gek op hun Milkshakes en had ook een ontzettend lekker tosti. Zeker de moeite waard om een keertje langs te gaan!

’s Middags heb ik Lisa opgepikt van school en zijn we bij mij The Masked Singer gaan kijken. Voor degene die dit programma niet kennen; bij The Masked Singer geven alle kandidaten een zangoptreden, maar de kandidaten zijn van top tot teen in kostuum. Het kan iedereen zijn. Van bekende Nederlandse sporters, tot dansers, tot presentatoren, tot zangers. Aan het einde van elke show, geeft het publiek aan wie zij het leukste vonden en hier komt een ranking uit. Degene met de minste ‘likes’ moet zijn of haar masker afzetten. Bloedfanatiek zijn we hiermee begonnen! Kijk jij het ook al? Wie denk jij dat er onder de kostuums verscholen zit?

Ook hebben we die avond sushi besteld met een voucher van thuisbezorgd! Altijd lekker!

Woensdag mocht ik weer lekker aan het werk in Leiden! Met de feestdagen die er aan komen, krijgen we af en toe nu nieuwe jurken binnen. En oh, wat kan ik daar van genieten! Ik heb een paar absolute favorieten, maar ze gaan hard! Mocht je benieuwd zijn naar ons assortiment, neem dan een kijkje op www.honneloeloe.nl!

’s Avonds was het weer tijd voor een potje trainen. Door ziekte en het concert van Little Mix heb ik een aantal weken training gemist, dus het was wel weer nodig. Gelukkig loop ik veel tijdens werk en merkte ik dat het mee viel hoe veel minder m’n conditie was. Ik heb er weer van genoten om even lekker een balletje te trappen!

Ook donderdag mocht ik weer aan de slag, dit maal in de winkel in Amsterdam. Lekker dagje gehad, ook de koopavond liep lekker. Van zo’n lange dag kan ik dan ook toch wel genieten. Het is even doorbijten, maar ook wel weer lekker. Vrijdag hetzelfde, maar dit keer weer in Leiden en zónder koopavond. Lekker dagje, die iets langer duurde dan normaal. Maar ook dat is niet erg.

Vrijdagavond een vriendin eindelijk weer gezien en gesproken. We zijn lekker een drankje gaan doen in een van de restaurantjes bij ons op de boulevard. We kennen elkaar al van jongs af aan, zijn elkaar af en toe uit het oog verloren maar ik kan nog altijd met haar lachen en het voelt altijd vertrouwd en als van ouds.

Ik vond het ook grappig om te denken dat ik vroeger niet eens naar haar op de fiets mocht door de ‘afstand’. Nu haalde ik haar op met m’n autootje. Sommige mensen zullen altijd vertrouwd blijven voelen, denk ik.

Zaterdag ben ik met Samantha, Marleen en Alysha naar ADE; Martin Garrix geweest! Dit was de show die voor alle leeftijden toegangbaar is en ik heb met heel veel plezier om me heen kunnen kijken. Kinderen die hun grote idool voor het eerst zagen draaien. Kinderen die helemaal los gingen op de muziek en de liedjes woord voor woord konden meezingen. Ik vind het zo fantastisch dat Martin Garrix dit soort shows geeft! Ook was het heel tof dat aan het einde van deze show bekend werd gemaakt dat hij het nummer van Euro2020 gaat verzorgen! Heel tof!

Zondag mocht ik weer lekker aan de bak in Amsterdam en ben ik ’s avonds bij de familie gaan eten. Dit doen we elke zondag en ook hier kan ik enorm van genieten. Het leek vroeger zo vanzelfsprekend, maar nu ik volwassen ben (?!?!?!?!?!) zie ik pas in hoe bijzonder dit eigenlijk is. Hoe bijzonder het is om een familie te hebben, waarbij iedereen in dezelfde gemeente woont. Hoe bijzonder het is om een familie te hebben, waar je zo goed contact mee hebt. Hoe bijzonder het is om een familie te hebben, waar je zoveel van houdt. Ook wij hebben als familie tegenslagen gekend. Misschien niet zoveel als een ander, misschien meer dan een ander. Maar ik ben enorm dankbaar (met hoe fijn ik het vind) om mijn familie zo vaak te kunnen zien.

En dit was alweer mijn week?! Zoals ik al aan het begin van de blog omschreef, stond ik er deze week bij stil hoe snel de tijd gaat. Hoe dankbaar ik eigenlijk ben voor elke dag. Tuurlijk, niet iedere dag is mijn favoriet. Ik heb ook niet elke ochtend zin om m’n bed uit te gaan. Ook niet voor werk, terwijl ik het enorm naar m’n zin heb. Niet iedere dag kan je leuke dingen doen. Sommige dingen moeten nou eenmaal gedaan worden. Maar deze week stond ik er eigenlijk voor het eerst in jaren bij stil hoe bijzonder het leven is. En, zoals Marco Borsato zingt in zijn liedje Rood; ‘’Pluk de dag, want het kan zo ineens de laatste zijn’’.

Carpe Diem.

Liefs Tessa.

Week 41 2019

Weekblog nummer 6 beginnen we nog altijd niet helemaal fit. Aan het einde van weekblog 5 liet ik weten de zondag ziek naar huis te zijn gegaan van werk. Voor de mensen die mij niet goed kennen; ik ben zelden écht ziek en ik meld me dan ook liever niet ziek. Ik vind het een verschrikking. Je weet niet hoe druk het gaat worden en ik had ook geen idee met hoeveel mensen we zouden staan… Gelukkig was het allemaal goed opgelost.

Echter was ik maandag nog steeds niet helemaal fit maar ik was niet de enige… Noah,  de oudste van m’n zus, was ook ziek. Het mannetje zat wat suf op de bank toen ik om 07:30 binnen kwam in huize van Delft. Ik had met m’n zus afgesproken dat ik die kant op zou komen, omdat Noah niet mee kon naar het kinderdagverblijf. Hij was het er niet helemaal mee eens, maar al gauw was het goed. We hebben wat filmpjes gekeken, gebouwd met de Duplo en via YouTube wat kleuren in het Spaans geleerd. Hij mocht kiezen welk filmpje hij wilde; mij best, kind. Ik roep wel mee. ’s Middags kwamen m’n vader en de jongste, Luca, ook en leefde Noah weer helemaal op.

Verder heb ik aan m’n blog gewerkt en heb ik ’s avonds Avalon High gekeken op Disney+. Heerlijke film, zeker een aanrader!

Dinsdag was ik vrij én was het een feestdag want zwager René en kleine Noah waren jarig! Omdat ik vrij was en wat drukkere weken achter de rug heb gehad, was ik toe aan een dag niks. Ik was ook nog niet helemaal fit en voelde me nog steeds niet lekker, dus ik heb voornamelijk films gekeken. Verder ben ik op zoek gegaan naar nog wat meer ideeën om blogposts over te schrijven. ’s Avonds speelde de Leeuwinnen tegen Rusland en deze wedstrijd hebben ze met 2-0 gewonnen.

Woensdag was ik nog steeds niet fit, maar wel beter dan de voorgaande dagen en ben ik dus weer gewoon aan het werk gegaan. Hetselfde geldt voor donderdag. Nog steeds niet 100% fit, maar wel gewoon de hele dag (incl. Koopavond) gewerkt. En door!

Vrijdag ook weer gewoon gaan werken, maar ’s avonds kon ik de trein pakken naar Rotterdam! Ik ging namelijk naar het concert van Duncan Laurence. Ja, die van het Songfestival. Ynthia is al fan van hem sinds 2014 en ze reist dan ook heel Nederland af om hem zo vaak mogelijk live te zien. #Respect enzo. Okay, terug naar vrijdag; Duncan stond in Maassilo en het was lekker druk. We waren aan een zijkant gaan staan en ik heb genoten.

Na de show, deed Duncan nog een kleine Meet&Greet, al duurde het wel even voor hij er was. We stonden te wachten in een rij en ineens begon iedereen te duwen en te trekken voordat Duncan er überhaupt was. Terwijl de hyena’s om me heen steeds drukker werden, heb ik besloten om de rij uit te stappen. Als het te druk om me heen wordt, kan ik last krijgen van paniek aanvallen, wat helaas nu ook gebeurde. Na fijne hulp, ging het wat beter.

Niet iedereen weet wat paniekaanvallen zijn. Een paniekaanval is een snel opkomende en heftige angst die je ineens overvalt. Ze zijn heel intens en beangstigend. Veel voorkomende klachten/symptomen zijn hartkloppingen, zweten, trillen, duizeligheid en ademhalingsproblemen. Alles lijkt onwerkelijk.

Ik heb last van paniekaanvallen sinds 2016. Als je eenmaal een paniekaanval hebt gehad, is de kans groot dat je een angststoornis ontwikkelt. Je bent bang voor de angst van een paniekaanval. We zijn inmiddels al een aantal jaren verder en ik heb er hulp bij gehad. Ik heb nog zelden last van paniekaanvallen, maar als het ineens zo druk om me heen wordt, raak ik de controle kwijt.

Ynthia heeft Duncan nog wel kunnen ontmoeten gelukkig. Daarna hebben we een taxi gepakt naar het huis van Barbara en Lisa die ook mee waren. Daar mochten we blijven crashen. Buiten de paniekaanval, was het een enorm leuke avond!

Zaterdag was het tijd voor de terugweg naar huis, maar er waren nogal wat mankementen aan het spoor, waardoor ik later thuis was dan gepland. Nog even douchen en weer door want Noah vierde zijn 3^e verjaardag en zodra die kleine naar bed was, vierde Laura en René nog samen hun verjaardag. Ook de zaterdag was weer enorm gezellig!

Zondag mocht ik weer aan de slag in de winkel in Amsterdam en heb ik daarna met Romy gegeten bij HappyHappyJoyJoy in Amsterdam Zuid. HappyHappyJoyJoy is een restaurant met Aziatische streetfood en een absolute aanrader! Een review zal in de loop van de week online komen!

En dat was alweer mijn week… Ondanks het ziek zijn en de paniekaanval, was het een prima week om op terug te kijken! Een hoop leuke dingen kunnen doen en toch weer lekker aan de slag gekund op werk. Thuis zitten is lekker, maar ik vind het toch ook altijd wel weer leuk om te kunnen werken.

Tijd voor een nieuwe week, nieuwe rondes en nieuwe kansen. Ik heb er weer zin in!

Liefs Tessa

Week 39 2019

Weekblog nummer 4 alweer! Op wonderlijke wijze houd ik het nog steeds vol, ook al zijn we net begonnen. En natuurlijk houd jij, degene die dit op dit moment leest, nog steeds vol! Dankjewel! Ik typ deze weekblog vanuit een hotel in Brussel. Meer informatie kan je later in deze blog lezen want we beginnen uiteraard gewoon met afgelopen maandag!

De week begon namelijk met een kraambezoekje! M’n neef Dirk en zijn vriendin Theresa hebben een prachtige zoon gekregen; Bob. Wat een dropje! Even lekker bijgekletst en met de kleine geknuffeld! Daarna gauw door naar Amsterdam voor werk.

Dinsdag begonnen we de dag met een bezoekje aan de tandarts en helaas pindakaas; een gaatje. Ik kon een paar uur later terug komen om deze alweer te laten vullen, dus dat was wel luxe! De rest van de middag heb ik besteed aan een filmpje in elkaar zetten voor mijn reis naar Amerika. In verband met de hoeveelheid kinderen (van kamp, kinderactiviteiten die ik begeleid hebt, etc.) die in beeld komen, ga ik deze hier niet posten. ’s Avonds nog de kraker Quick Boys – VV Katwijk gekeken. Spannende, maar leuke wedstrijd!

Woensdag was het twee jaar geleden sinds ik Dove Cameron, Thomas Doherty en Cameron Boyce mocht ontmoeten. Cameron Boyce is helaas op 6 juli 2019 op 20-jarige leeftijd overleden, waardoor deze dag een mooie herinnering gaf, maar me toch ook wat dwars zat. Iemand van 20 hoort niet te overlijden. Het klopt niet.

Overdag moest ik gewoon werken, maar ’s avonds was het eindelijk zo ver; het concert van Little Mix in de Ziggodome in Amsterdam! Little Mix is een Britse meidengroep die in 2011 de X-Factor in de UK hebben gewonnen. Je kan ze misschien kennen van o.a. Shout Out To My ex, Reggaetón Lento, Woman Like Me en Bounce Back. Samen met vriendinnen zat ik op de eerste (!!!!!) rij op de vloer in vak B, wat dus in het midden is. Ik ben al sinds X-Factor fan en dit was de 3^e keer dat ik ze zag optreden. Ik kan niet in woorden omschrijven hoe gaaf ik dit concert vond!!! Omdat door verschillende omstandigheden de fan actie van het Streetteam niet meer door kon gaan, heb ik samen met 3 andere meiden een fanactie opgezet en deze kwam goed binnen bij de meiden! Ze hebben het zelfs op hun social media accounts gepost en dat maakte de avond af. Het was GEWELDIG!!!!

De volgende dag, donderdag, mocht ik gewoon weer van 10:00 tot 21:00 uur werken en het viel me zwaar. Het hakte er allemaal gewoon goed in en m’n lichaam liet merken dat het pittig ging worden. Echter gaan we uiteraard gewoon door, want ook vrijdag mocht ik weer aan de bak! Een drukke ochtend en een wat geleidelijkere middag zorgde voor een zware maar fijne dag.

Vrijdagavond ben ik in de auto gestapt naar Breda, naar Ynthia en zaterdagochtend zijn wij naar Brussel vertrokken. Wij zijn dit weekend samen naar Werewolfcon gegaan. Nu zal het gros van mijn lezers dit niet heel veel zeggen, dus ik ga een poging doen tot uitleggen; Werewolfcon is een conventie met de acteurs van Teen Wolf. Een soort kleine Comic Con, maar dan maar met één serie. Met deze acteurs kan je dan op de foto, een handtekening van krijgen of mee spreken in de meeting room. Ook zijn er panels, toegankelijk voor iedereen, waar je ook de acteurs vragen kan stellen en waar zij interactie hebben met de zaal. Een heerlijk weekend gehad met fijne mensen en leuke acteurs. Hier zal in de loop van de week een losse blog over komen, dus stay tuned!

Op het moment dat ik dit schrijf ben ik dus nog in Brussel. Ik reis maandagochtend eerst naar Breda en ga dan door naar Amsterdam voor werk. Een pittige week achter de rug met weinig slaap; maar wat was het een leuke week! Ik kijk er weer naar uit wat de komende week me gaat brengen!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende weekblog!

Liefs, Tessa